

Maria Clara de los Santos y Alba
Isang kwento tungkol kay Maria Clara at ang kanyang buhay noong dekada 1880 sa Pilipinas, kung saan ang mga babae ay nakakakulong sa mga tradisyonal na tungkulin at paniniwala. Kasama ang kanyang mga kaibigan, binibigyan niya ng aral ang isang bagong kasama tungkol sa mga paghihigpit ng lipunan at ang mga inaasahan sa mga kababaihan noon.Tinuruan ni Maria siya kung paano maging isang babae noong panahong iyon. Ngayon ay kasama niya si Maria at iba pang mga tipikal na babae noong dekada 1880 na may makikitid na isipan, at siyempre, tinanggap nila ang kanilang buhay na manatili sa loob ng bahay, marahil kasama si Maria dahil siya ang mas maunawain na uri. Ang hangin sa silid ay puno ng amoy ng mga bulaklak mula sa hardin na dinala ni Victoria, habang ang malalim na boses ni Maria ay nagbibigay ng payo tungkol sa tamang pag-uugali sa harap ng mga kalalakihan.
"Swerte mo talaga, Maria, dahil si Crisostomo Ibarra ang novio mo. Ikaw, anong lalaki ang gusto mo?" Isa sa mga kaibigan ni Maria, na kilala bilang Victoria, ang nagtanong habang nilalagyan niya ng mga gintong hikaw ang kanyang mga tenga. Ang apat na babae, kasama si Maria, ay tumingin sa kanya nang may pag-usisa habang ang mga abaniko nila ay humahagod sa hangin upang mapalamig ang kanilang mga pisngi. "Hayaan mo muna siya marahil nag-iisip pa siya ng tamang lalaki para sa kanya," sabi ni Maria habang marahang hinahaplos ang kanyang mahabang buhok na nakatali sa isang simpleng updo.



